۱۳۸۹ دی ۹, پنجشنبه

درباره محرم

تو مشهد قبل از يک چهارراه و در حاشيه يک خيابون اصلي پرتردد، ماشيني جلو يکي از اين خيمه هايي که براي محرم با داربست برپا مي کنند دوبله پارک کرده بود و راننده با خيال راحت پشت فرمون نشسته بود و چاي نوش جان مي کرد. انگار نه انگار با مسدود کردن يک لاين خيابون در چنان مسير پرترددي و قبل از چراغ راهنمايي چه باري به ترافيک خيابون وارد مي کنه. اجرت با امام حسين..

از اين خيمه ها تا همين چند سال پيش و قبل از دولت کريمه و ولايتمدار آقاي احمدي نژاد خبري نبود. خوب يادم مياد حتي مداحي و انواع و اقسام مداحان و سبکهاي مختلف هم قبل از دولت ايشون اين طور پر و بال باز نکرده بودند و شيوع پيدا نکرده بود. سلام و صلوات آبکي و زورکي اول اخبار هم از سال پيامبر اعظم رسم شد. دهه فاطميه هم هر سال در چند سري مختلف و روايتهاي متفاوت اين طور پرشور برگزار نمي شد. اين هم از برکت سر دولت آقاي احمدي نژاد پررنگتر شد و تبديل به چيزي تو مايه هاي مراسم محرم و صفر شد. مراسم جالب و ابداع آميز شيرخوارگان حسيني و تجليل از پيرغلامان حسيني هم از افتخارات دولت آقاي احمدي نژاد و حاصل پيوند مبارکش با صدا و سيماي آقاي ضرغامي است. چهارطرف ماشينها شابلون مي ذارن و پيامهايي درباره حسين و زينب و ابوالفضل مي نويسند و طرحهاي رنگ آميزي ابتکار آميز اجرا مي کنند. ليست همچين اقدامات و ابداعات نوظهوري شايد به واقع به سادگي پايان پذير نباشه.

چند سال پيش که به عنوان انترن جراحي تو بيمارستان امام رضا کشيک بودم تو اورژانس همراه يکي از مريضها نمي دونم به چه مناسبتي با طعنه درباره امام زمان چيزي گفت. انگار که دولت و نظام همه کمبودها و مشکلات و نابسامانيهايي که به مردم تحميل مي کنه به زور نام اسلام و اهلبيت و امام زمان مي خواد سرپوش بذاره و توجيه کنه. اون موقع به اون مرد حق ندادم. مدتي قبل هم تو تاکسي شنيدم پيرمردي مي گفت: اينقدر داد مي زنن امام زمان پس کي ظهور مي کني، اگه بياد که فوراً همينا مي کشنش. امام علي و امام حسيني نيست که کشته بشن وگرنه ابن ملجم و يزيد هزار تا هزار تا داريم. به اين دومي هم وقتي اينها رو مي شنيدم حق ندادم.

متأسفم که عليرغم همه شعارها، تبليغ اسلام و تعالي فرهنگ اهلبيت در همين ظاهرگراييها خلاصه شده و تا توانسته اند در همين کوتاه بينيها دميده اند. و از سوي ديگه چيزي که در عمل در زندگي اجتماعي مردم ديده مي شه کمتر نام و نشاني از اخلاق و آداب اهلبيت داره و برعکس هرچه بيشتر به سمت دروغگويي و دورويي و رياکاري و بي اخلاقي رفته ايم. فرصت جمهوري اسلامي و کساني که مثلاً براش دل مي سوزونن براي ادامه دادن به دستاويز قرار دادن اين نامهاي بلند و آيينهاي شيعي چندان طولاني نيست، اگر نخواهند به نحو مفيدتر و جديتري از اين سرمايه هاي فرهنگي مذهبي استفاده کنند با سپري شدن چند صباحي، همين کارکردها و وضعيت فعلي هم ديري نخواهد پاييد.

در قسم خوشبينانه تر بيست، سي سال ديگه اگر مردم از اين رفتارها و اداها متنفر نشده باشند حداقل به عنوان يک آيين ظاهري و بي محتوا و بي معنا بهش عادت مي کنن. يک سنت و رسم مرده و عتيقه و بي ارتباط به زندگي و نيازهاي واقعي مردم. اما چنان که امسال در بخشهاي خبري صدا و سيما و به بهانه پخش مختارنامه ديده مي شه به نظر نمي رسه اولياي امور بخواهند از کنار اين مراسم و آيينها که به واقع به سبک خودشون براش کلي سرمايه گذاري کرده اند، به همين سادگي بگذرند و در صدد هستند از نظر سياسي و عقيدتي هم تا جايي که مي تونن از فرصت استفاده کنند. اين بهره برداريهاي فرصت جويانه و کوتاه مدت مطمئناً کسايي رو که ديد بلندتر و بازتري نسبت به موضوع دارند دلزده و منزجر خواهد کرد. در عمل هم سالها و قرنهاست بيشتر اهل خطبه و وعظ و منبر به نام اسلام و اهلبيت نظريات و دريافتهاي سبک و کم مايه خودشونو به خورد مخاطب داده اند. طبيعتاً گندم نماهاي جوفروش دير يا زود رسوا مي شوند. و ممکنه زماني کسي از شيعه هاي علي پيدا بشه که از آيات قرآني که بر نيزه بلند کرده اند به وحشت و ترديد نيفته.

هیچ نظری موجود نیست: